Linda en Bredero...22 februari 2019
"'t Kan verkeren" zei Bredero toen al, maar hoe hij dat wist, dat begrijp ik echt niet.
Hij kan namelijk Linda Naessens niet gekend hebben want Bredero leefde eind de jaren 1500.
Wat het verband is tussen Linda Naessens en Bredero?
Dat is heel simpel: een petanquewedstrijd. Je begrijpt het niet zo goed? Ik verklaar me nader.
Linda nam in 2018 voor het eerst keer deel aan de petanqueavond van De Bilkhage.
Een echt succes werd het niet.
Ik mag van Linda niet meer zeggen dat ze laatste werd maar er kwam alleszins niemand meer na haar.
Hoongelach was haar deel zowel van de dochter als van de buren.
Maar kom, ze mocht toch blijven wonen op onze wijk. Gelukkig maar.
Want daardoor kon ze dit jaar zoete wraak nemen op al die criticasters die zelf niet durven deelnemen.
Linda speelde namelijk dit jaar 3 sublieme wedstrijden en werd zo eindwinnaar met ... 1 puntje voorsprong op de tweede.
Zoals Bredero al zei: 't kan verkeren.
Het werd trouwens dames boven in deze editie. Na Linda volgden nog Eliane Allaert, Maddy Demets en Mariette De Cockere in de top 4.
Onderaan was er ook een top 4 die werd bemand (!) door Ignace Beirlaen, Marc Vanwonterghem, voorzitter Tony en, als laatste, Rik Spiessens.
Rik werd dus bij zijn eerste deelname laatste.
Dat opent bijgevolg perspectieven voor 2020.
Kwatongen beweren trouwens dat je Rik nu al regelmatig kan tegenkomen met een boek van Bredero in zijn handen.
Hijzelf bestempelt dat echter als fake nieuws. De computer is zijn specialiteit, niet het boek.
Maar ja, 't kan verkeren naar het schijnt...
Tekst Dirk Demeulemeester
De kleine wegeltjes van Huise ... Lentewandeling
Het regende op zondagvoormiddag 19 mei. Spijtig voor de wandeling van de wijk zal je denken.
Fout gedacht want dat zat in het programma dat Lucien en Ginette hadden voorzien.
Enerzijds omdat hun groente- en bloementuin water nodig had, anderzijds omdat er dan meer zuurstof in de lucht zit om te wandelen.
Hoe het ondertussen met hun tuin zit weet ik niet maar de extra zuurstof hebben we meer dan nodig gehad voor de prachtige wandeling die we gemaakt hebben in Kruisem, meer bepaald in Huise, Lede en Zingem.
Hoe Lucien en Ginette het doen, geen mens weet het maar opnieuw hebben we nauwelijks langs een grote baan gestapt.
Via kleine maar verharde wegeltjes tussen het groen en via de mooie Huisekoutermolen (de vroegere ... Waregemse Hoogmolen!) bereikten we de Valleihoeve in Huise waar dorstigen werden gelaafd.
Begin 2000 besloten de eigenaars van de hoeve het roer om te gooien en over te schakelen naar hoevetoerisme. Het koetshuis, daterend van 1732, werd prachtig gerestaureerd tot een Smulschuur met onbeperkte mogelijkheden. Een hoevewinkel, een mooi terras, valleigolf en een mooi zicht op de Rooigembeekse vallei maken van de Valleihoeve de place to be als je er (met de fiets) in de buurt bent.
Na deze rustpauze hadden we eerst een stukje openbare weg waarbij Lucien en Ginette het zo hadden geregeld dat we werden voorbij gestoken door een colonne fantastisch mooie oldtimers.
Het idyllische Labeurpad (gelukkig dekte de naam de lading niet) bracht ons stilaan maar zeker naar onze wagen in het centrum van Huise.
Eens te meer een knappe organisatie van Lucien en Ginette.
Paasontbijt
Het paasontbijt was dit jaar terug een groot succes:
niet minder dan 301 deelnemers !!!
Proficiat aan de winnares van het paasstuk: An Thys
Kerstsierschikken
Veel beter weer dan het jaar voordien toen het bloemschikken werd "uitgesneeuwd".
12 jongedames vonden daardoor de weg naar het Soba om een pracht van een kerststukje te maken op
het ideale moment, namelijk 1 week voor Kerstdag.
De basis van het kerststukje waren bananenbladeren.
Die zijn, merkwaardig genoeg, recht waardoor Tony Corsari's vraag "Waarom zijn de bananen krom" nu
nog moeilijker te beantwoorden valt.
Maar daar trokken de jongedames zich (terecht) niets van aan.
Onverdroten gingen ze verder naar hun uiteindelijk doel: een kerststukje maken waarmee ze thuis binnen
mochten zonder te worden uitgelachen.
Het scheelde natuurlijk wel dat dit gebeurde onder de kundige leiding van Christine van Art of Flowers uit
de Broekstraat.
Bananenbladeren rond isomo kleven is natuurlijk niet echt kerstachtig maar dat veranderde snel toen de
dennentakken en kerstballetjes werden toegevoegd.
Op die manier veranderde een bol isomo in een prachtig kerststukje die een persoonlijke toets zou geven
aan het kerstgebeuren.
Juffrouw Brigitte kreeg uit handen van Raf Chanterie het te winnen bloemstukje.
Een sfeervoller einde van deze mooie avond kon men niet bedenken want enkele dagen later, op Kerstdag
zelf, werd haar 1e kleinkind gedoopt.
